आनंदी आनंद गडे

आनंदी आनंद गडे ! 

इकडे तिकडे चोहिंकडे

वरतीं खाली मोद भरे, 

वायूसंगे मोद फिरे;

नभांत भरला,

दिशांत फिरला,

जगांत उरला,

मोद विहरतो चोहिंकडे... आनंदी आनंद गडे!

सूर्यकिरण सोनेरी हे, कौमुदि ही हंसते आहे,
खुलली संध्या प्रेमानें, आनंदे गाते गाणें;
मेघ रंगले,
चित्त दंगले,
गान स्फुरलें,
इकडे तिकडे चोहिंकडे.. आनंदी-आनंद गडे!

नीलनभीं नक्षत्र कसें, डोकावुनी हें पाहातसे;
कुणास बघतें ? मोदाला ! मोद भेटला का त्याला ?
तयामधें तो,
सदैव वसतो,
सुखें विहरतो,
इकडे तिकडे चोहिकडे... आनंदी आनंद गडे !

वाहती निर्झर मंदगती, डोलती लतिका वृक्षतती,
पक्षि मनोहर कूजित रे, कोणाला गातात बरें ?
कमल विकसले,
भ्रमर गुंगले,
डोलत वदले -
इकडे तिकड चोहिंकडे... आनंदी आनंद गडे !

स्वार्थाच्या बाजारांत, किती पामरें रडतात;
त्यांना मोद कसा मिळतो, सोडुनी स्वार्था तो जातो
द्वेष संपला,
मत्सर गेला,
आतां उरला,
इकडे तिकडे चोहिंकडे.... आनंदी आनंद गडे !

- बालकवी